چون کبوتر | آنتونیو گاموندا

چون کبوتری هستی
که زمین را لمس می‌کند
و بر می‌خیزد و
دور می‌شود در نور.

از تلالویی عبور می‌کنی.

وز دوردستان
دوست‌ات دارم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برگشت به بالای صفحه