شعر ۱۸، کتاب زیرین | خوان خلمن

هرچه را که زمین می‌نامند
زمان است،
انتظارِ توست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برگشت به بالای صفحه